Nieuws

"Ik had wel posters zien hangen op het station. Er stond zoiets op als “Ben je geboren tussen 1947 en 1976? Misschien heeft je moeder DES geslikt.” Maar dat sloeg natuurlijk niet op mij. Toen mijn moeder vroeg of ik met haar mee wilde gaan naar de gynaecoloog om na te gaan of ik misschien een DES dochter zou zijn, deed ik dat vooral voor haar. Ik kon me voorstellen dat zij gerustgesteld wilde worden."

Dit vertelt Saskia, een DES-dochter. Haar verhaal is één van de bijna dertig ervaringsverhalen die op de website van het DES Centrum te vinden zijn. Niet alleen DES-dochters vertellen daar hun verhaal over DES, maar ook DES-moeders en DES-kleindochters. Zo zegt DES-moeder Tonny: “Gebrek aan voorlichting en onmondigheid van mijn kant hebben nare gevolgen gehad. Maar in die tijd stelde je geen vragen en had je respect voor de man in de witte jas."

Sommige DES-dochters horen van hun gynaecoloog dat de afwijking aan hun baarmoeder zekerheid geeft dat ze DES-dochter zijn. Anderen komen er op een andere manier achter. Olinda: "Een speurtocht naar het medische dossier van mijn moeder en daar stond het: DES. Ik was 30 jaar en ik had een verklaring, ik ben een DES-dochter."

Het zijn indrukwekkende verhalen. Herkenbaar ook. Medische en emotionele gevolgen gaan vaak hand in hand. Bij de één staat DES wel meer op de voorgrond dan bij de ander. Jeannette zegt: "Ik was er niet dagelijks mee bezig maar het is wel altijd als een soort ruis op de achtergrond aanwezig geweest."

Wil jij ook je verhaal over DES delen met anderen? Dat kan via dit formulier   Wil je liever niet je eigen naam onder het verhaal hebben, laat het dan even weten.

Je vindt de ervaringsverhalen hier