Nieuws

Op 10 juni was het zover, het moment waar we binnen het DES Centrum al lang naar hadden uitgekeken: onze jubileumbijeenkomst en daarmee ontmoetingen met oude en nieuwe bekenden.

In Kameryck, een prachtige locatie in het Groene Hart, kun je niet alleen feest vieren, maar ook golfen, vergaderen, eten en wandelen in een mooie omgeving. Hier had het DES Centrum een zaal met daarnaast gelegen terras aan het water. Al bij binnenkomst werd daar door de aanwezigen met plezier gebruik van gemaakt, want wat was het mooi weer! Er was koffie, thee en een heerlijke petit fours met daarop “DES Centrum 35 jaar”.

Warm hart

Onze voorzitter Sylvia de Kuijer heette iedereen welkom en liet de deelnemers zichzelf op een originele manier voorstellen. Wie waren er? DES-dochters en echtgenoten. Moeders en dochters. Bestuursleden en oud-medewerkers. Donateurs en belangstellenden. Maar één ding hadden de aanwezigen gemeen: allen dragen het DES Centrum én alle DES-betrokkenen een warm hart toe.

Sylvia liet in het kort het verleden de revue passeren. Van DES Aktiegroep naar het DES Centrum. De barricade op (“Wat was ik daar graag bij geweest,” zei Sylvia). Het werk van de contactvrouwen, de vele lotgenotenbijeenkomsten, het Wilhelminabos (met dank aan oud-directeur Maria Zwart die daar meer over kon vertellen), de jarenlange juridische procedure, het DES Fonds, de vrijwilligers. 35 jaar in een notendop. Wat is er veel werk verzet en wat is er veel bereikt!
En hoe gaat het verder? Aandacht voor DES blijft belangrijk. Uit onze enquête bleek dat 44% van de ondervraagde DES-dochters niet op de hoogte is van het Screeningsprotocol. Meer dan de helft van hen gaat voor het uitstrijkje naar de gynaecoloog maar wat weet die van het DES-protocol? En zijn huisartsen wel voldoende op de hoogte?

35 jaar in een notendop

Wat is er veel werk verzet en wat is er veel bereikt!

Impact

Wat een enorme impact DES op het leven van betrokkenen heeft en heeft gehad, bewees Ingrid Seeboldt. Zij vertelde haar eigen indrukwekkende en heftige verhaal over DES en kanker op jonge leeftijd. In een tijd waarin er nog niet over gepraat mocht worden. In de gezelschapszaal van het ziekenhuis stond een busje met de tekst erboven “een ieder die hier praat over zijn ziekte moet een kwartje betalen”. Kanker werd aangeduid als “K” en het beste liep je met een grote boog om de patiënte en haar familie heen. Een tijd ook waarin de arts weinig consideratie had en van privacy nauwelijks sprake was. “Je weet dat je geen kinderen kunt krijgen hè?” zei de arts plompverloren tegen de 14-jarige Ingrid ten overstaan van alle aanwezigen op de ziekenzaal.
Open, realistisch maar met humor vertelde Ingrid over de problemen waar ze na haar ziekte tegenaan liep. Hoe ze die overwon maar nu op 62-jarige leeftijd nog altijd momenten heeft waarop ze met de gevolgen geconfronteerd wordt. “Verdorie, wat zou ik een ontzettend leuke oma zijn geweest,” zegt ze.

Bijzonder dat je je levensverhaal op deze manier met ons hebt willen delen Ingrid, hartelijk dank daarvoor!

Activiteiten

Hierna konden de aanwezigen kiezen uit verschillende activiteiten. Er waren twee sneltekenaars: Corri Jansen schilderde portretten en Jan Ibelings tekende karikaturen. Sylvia begeleidde het Visie-en waardenspel. Matti Rookus, lid van onze Wetenschappelijke Commissie, en bestuurslid/onderzoekster Janneke Verloop beantwoordden vragen van aanwezigen over o.a. DES en de 3e generatie en komen er nog nieuwe onderzoeken naar de gevolgen van DES? Verder was er een kleine boekentafel en kon men een wens opschrijven voor DES-betrokkenen. Op een scherm was een doorlopende diavoorstelling van 35 jaar DES-gebeurtenissen.
Sommigen maakten een wandeling in de omgeving , anderen namen de tijd om gezellig bij te praten met oude bekenden.
Van al deze activiteiten maakte vrijwilliger en DES-dochter Miriam Ekelschot prachtige foto’s.

Voor we het wisten was het tijd voor de borrel, die buiten plaatsvond, in de schaduw onder de bomen. Daar vonden ook de sneltekenaars een nieuwe plek, want hun klanten bleven maar komen. Pas tegen het einde van de middag gunden zij hun handen rust.

Zoals dat op zo’n bijeenkomst gaat, waren er tranen en werd er gelachen. Het was een warme middag, zowel qua sfeer als temperatuur. Wij kijken terug op een geslaagd jubileum.

Hartelijk dank aan alle aanwezigen en aan iedereen die heeft meegeholpen om deze middag tot een succes te maken!

Foto: Miriam Ekelschot